تو را دیدم...میان جنگلی از عشق ...مسیرم را عوض کردم ...
میان شاخه پیچیدم...درون ساقه لغزیدم...
قدم را تند تر کردم... خودم یادم نمی آید...
کجای غصه خوابیدم...

در سکوت دستهای تو...تنم می لرزد...
در نگاه غم آلود تو...دلم می شکند...
لبخندی بزن...چیزی بگو...
ای پرستوی آسمان من...

عشق من...جان من...میخواهم بگویم...
نه...فقط می خواستم...در امتداد نسیم...
قلبم را به گيسوانت ببافم...
تار به تار...و گیسو به گیسو...
گره بزنم... تا هر شب...تو قلبم را...
تار به تار....و گیسو به گیسو...باز کنی در چشمانت...
و من در نگاهت ...آرام و بیصدا...مثل حبابی مست...
بلغزم بر گونه هایت...
همین...همین کافیست...