می سراید باد...در پشت نگاه ماه مینوازد قاصدکی عریان...
ودر پس دلواپسی شاخه ی خشک انار...
چه زیبا میرقصد ...کسی که رقص را نمی داند...
در پشت سنگینی نگاه غمناکش...شقایقها میگریند...
و تو میخوانی برایش...دل اینجا تنهاست...
عشق سرگردان است...
زیر رگبار غرور سنگها...جان میدهد آسمان...
خوش آمديد ميهمان
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
